Als je alleen komt te staan, zit je tussen vier muren. Het was geen enkel probleem om met het programma mee te doen ook al ben ik ver in de tachtig. Ik geniet er elke week van en doe alles wat goed voor me is. Ik ben weer onder de mensen. Ik schenk koffie voor andere senioren.

Binnen de groep is een groot samenhorigheidsgevoel dat de sport overstijgt. Er worden etentjes georganiseerd, zieken bezocht, er komt een bloemetje als opkikker of er wordt een kaart gestuurd. Men geeft om elkaar.

GALM geeft positieve energie en is een houvast voor mij aan het einde van de week. Het geeft structuur aan mijn leven, vooral nu ik alleen ben. Ik fiets elke zomer met een vriendin (ook GALMer) door half Europa. Nu wel op een elektrische fiets. Dat dan weer wel!

Sinds ik deelneem aan het GALM project heb ik het gevoel dat ik weer iets presteer!